PINGUINO BAT EGIPTON
Aspaldi-aspaldian pinguino bat Ipar Poloan bizi zen eta Nerea zuen izena. Oso ona, gaztea eta polita zen. 8 urte zeuzkan eta oso bihurria zen.
Egun batean, denboraren makina ikusi zuen eta baita barrura igo ere. Egunak pasa eta pasa, Egiptora ailegatu zen.
Nereak berebereak ikusi eta kobra bat ikusi zuen. Ondoren, ihes egitea pentsatu zuen. Baina ez zen joan behar berebereak ezagutu gabe!
Berebereengana joan eta berebere ume batek erran zuen:
-Kaixo, ni Martin naiz. Nola deitzen zara?
-Ni Nerea deitzen naiz eta oso ona naiz. -Erantzun zion Nereak.
-Nik ez dut inoiz horrelako inor ikusi nere bizitza guztian!
-Ni pinguino bat naiz eta Ipar Poloan bizi naiz. Han elur asko dago. Nire etxea iglu bat da. -Esan zuen Nereak.
-Nire etxea haima bat da eta Saharan bizi gara. -Erantzun zuen umeak.
Nereak Nilo ikusi zuenean, barrura bota egin zen. Ura beroegia zegoelako, kanpora atera zen.
Ostean, bereberei galderak egiten jarraitu zuen Nereak:
-Zer jaten duzue?
-Guk sesamoa, garagarra eta abar… Zer jaten duzu zuk, Nerea?
-Nik arrainak. Baina ni bizi naizen tokian, baleak eta fokak ere bizi dira.
Urrengo egunean, Nerea bere etxera joan behar zen eta berebereak berarekin bizitzera joan behar zuela erran zion.
Berarekin joan zen eta Ipar poloan hotz handia egiten zuela deskubritu zuen berebereak.
Katu-katu, ipuina bukatu.
Egilea: Oihane Ariztegi.