TXANOGORRITXO OTSOA JATEN DU
Bazen behin Txanogorritxo salobre (jatuna) zenean, Alemanian bizi zena. 10 urte zituen eta salobre zen beti.
Egun batean, Txanogorritxo bere amari kalanbre eman zion eta susto eman zion. Bera bere amonaren etxera joan zen eta esan zion:
-Kaixo amatxi, zer moduz zaude?
Baina amona txontxongilozkoa zen eta leiotik bera joan zen. Txanogorritxo etxe guztitik begiratu zuen eta ez zuen aurkitu amonari.
Neskatoa kanpora joan zen eta otsoa aurkitu zuen, gosez zegoen, otsoa umeak eta otso emeak jan zituen segudu batean.
Txanogorritxo konpetizio batera joan zen eta irabazi zuen urrezko medaila bat.
Neskatoa bere amonari ez zion aurkitu ondoren urrezko medaila saldu zuen eta Mercedes bat erosi zuen.
Mercedesarekin 120 ordurako artzen zuen eta Alemania guztitik begiratu zuen.
Txanogorritxo gosez zegoen eta hamar untxi jan zituen suan egin gabe.
Neska pentsatu zuen:
-Aber Alemanian ez badago nire amona Nafarroan egongo da.
Nafarrora etorri zenean lehenengo Iruinetik eta gero Ultzamatik begiratu zuen.
Baina ez zuen aurkitu agian eskola batean egongo zen eta eskola orietako batean zegoen. Eskola polit batean zegoen, Txanogorritxo eskola politara ikustea falta zitzaion.
Eskola politara Txanogorritxo sartu zen.
Eta han amonari ikusi zion. Ondoren barkamena esan zion Txanogorritxok.
Eta bere amari, Otsoari, Otso emeari eta umeei atera zien sabeletik.
Azkenean Txanogorritxo ama eta amona alai eta beldurrarik gabe bizi izan ziren.
Ala bazan edo ez bazan sarda dila kalabazan eta atera dadila Alemaniako plazan.
Egilea: OSKAR (ZUZENDU GABEKO IPUINA)